Van Évora naaaarrrr

Na 1.5 dag Évora achter ons gelaten en op pad naar ons volgende doel Castelo de Vide.
Via internet heb ik mooie dorpjes uitgezocht die de moeite zijn om te bezoeken. Waarschijnlijk heeft niemand dat gedaan want we zijn eigenlijk bijna overal als enige toerist zowel op de weg als in de dorpjes. De dorpen waar we doorheen rijden liggen er ook verlaten bij. Her en der zie je wat hangplekken van oude mannetjes met petjes op en bijna gern tanden meer in hun mond. Tandartsen zouden hier eer hebben van hun werk.
We rijden nu naar Alegrete een dorpje in de Sao Marmeda een natuur gebied vlak tegen de Spaanse grens. Prachtige ligging met veel roofvogels in de lucht.
Hier vandaan vervolgen wij door de prachtige natuur. Ene keer groen andere keer zó droog naar textielstad Portalegre. Vroeger werden híer tapijten gefabriceerd en heden ten dage zijn er nog moderne kunstenaars die hun schilderingen op tapijt laten maken. Er is hier ook een museum van maar alles is hier in Portugal tussen dr middag gesloten.
De straatjes zijn hier óveral zó smal dát je er precies met je auto doorheen kan daarom zie je ook geen grote auto's want dan kan je niet in centrum rijden. Zijn middeleeuwse dorpen dus niet berekend op auto's. Veel hebben buiten centrum parkeerplekken. Gelukkig hebben wij ern kleine auto genomen dus Ries scheurt er gewoon doorheen. Ook heel steil allemaal . Alles ligt op bergen met een burcht erbij . Uit de tijd dat ze zich moesten verdedigen.
Marvao is een dorp dat ligt op een bergtop van 856 meter hoog. Het ligt er als een adelaarsnest. Hier ook parkeren buiten de stadsmuren en klimmen naar boven. Langs de stadsmuren gelopen met zo mooi uitzicht . Zie fotos en video.
Je kijkt dan ook zo naar Spanje.
Einddoel Castelo de Vide gehaald en ingecheckt in hotel. Stadje van niets met wederom een burcht en 32 kerkjes. Je hoort hier dan ook veel kerkklokken.
Zeer Portugees gegeten. Konden eerst niets vinden. Of ze waren gesloten.
Maar ergens hoog in een straatje zagen we iets. Ging om 19.30 pas open. Is ook normaal hier.
Afin wij specialiteiten van de streek genomen. Ries hert en ik konijn. Het was héérlijk.
In alle keukens staan vrouwen te koken. Maar zijn kleine restaurantjes hoor. Paar tafels maar. Als je dat ziet. Dan naar binnen gaan want dan weet je dat het goed is.
Binnen 5 minuten zat het vol. 8 tafelltjes. De man serveren en de vrouw in de keuken. Geen woord engels dus met geluiden heeft hij uitgelegd wat e.e.a op de kaart was.
Schaap, geit ect. Toevallig wist ik war konijn was. Hadden ook geen bereik met internet voor google translate.

Niu ga ik vvoir vandaag de route uutzetten. Dus wordt vervolgd.